«توی همین خیابانهای تهران. وقتی این نوجوانها و جوانها توی میدان آمدند و فریاد چهارده سال قبل امام را در فضا انعکاس دادند، جلادان مزدور آمریکا از اینها انتقام گرفتند؛ روی اینها آتش گشودند، خون اینها روی اسفالت خیابانهای تهران ریخت و آن را رنگین کرد.»مقام معظم رهبری مدظله العالی ۱۳۸۹/۸/۱۲
هنگامی که آسفالت‌های خیابان انقلاب رنگ خونشان را می‌گرفت -خون دانش‌آموزهای درسِ شاه نیاموخته را-، غبار اندوه و خشم مبارزه، آمیخته می‌شد با احساسی از حیرت و اعجاب؛ اعجاب از آنکه چگونه ۱۵ سال پیش در همین روز، همین روزِ سیزدهم آبانِ تاریخ‌ساز، امامشان را به هوای نابودی و فراموشی، تبعید کردند و حالا، فرزندانش از مدرسه فرار کرده‌اند تا به قیمت خون نشان دهند دروغ است اینکه از دل برود هر آنکه از دیده برفت. عکس‌های امام در دستانشان بود اما به چشم قلب، او را می‌دیدند که چند روز بعد، بر منبرِ روییده از خونهای آنها، می‌نشیند و توی دهان دولت می‌زند.
