۱-بستن راه امام حسین (ع) با تطمیع قبایل از جمله به سرکردگی "شبث بن ربعی"
در این روز عبیداللّه بن زیاد، شخصی بنام "شبث بن ربعی" را به همراه یک هزار نفر به طرف کربلا گسیل داد.[۱]
۲. عبیداللّه بن زیاد در این روز دستور داد تا شخصی بنام "زجر بن قیس" بر سر راه کربلا بایستد و هر کسی را که قصد یاری امام حسین علیهالسلام داشته و بخواهد به سپاه امام علیهالسلام ملحق شود، به قتل برساند. همراهان این مرد ۵۰۰ نفر بودند.[2]
[۱]عوالم العلوم، ج۱۷، ص۲۳۷.
[2]مقتل الحسین(مقرّم)، ص۱۹۹.