1-هدف دشمن ایجاد تشنج
امام خمینی(ره) در معرفی حربه و ترفند دشمن، یکی از ویژگی های آنان را ایجاد اختلاف و چند دستگی بیان می کند، ایشان در یکی از بیانات ارزشمند خود در این خصوص می فرماید: «تشنج صحیح نیست، قوای شما الان باید همه مجتمع و در یک راه باشند، امروز اگر جامعه ما متشنج شود و لو به یک مطلب بسیار خوبی که فرض کنید که یکی از مسائل بزرگ اسلام است، امام الان مسأله درجه اول حفظ اسلام است، شما باید برای اسلام خدمت کنید».[1] وظیفه ما ایرانیان و همه مسلمانان و همه کسانی که علاقه مند اسلامند، این است که به بهانه های مختلف، با ناراحتی های صنفی ایجاد تشنج نکنند. امروز روزی است که اگر در ایران آرامش نباشد هیچ کار اصلاحی را نمی شود انجام داد اصلاحات تابع محیطی است که در آن آرامش وجود داشته باشد و بشود در آن محیط کار کرد. آنهایی که می خواهند جمهوری اسلامی تحقق پیدا نکند در این کشور، تشنج ایجاد می کنند».[2]
این سخنان زیبا و ارزشمند امام خمینی(ره) انسان را به یاد یکی از زیباترین آیات الهی می اندازه که افراد را از اختلاف و چند دستگی نهی می نماید: « وَأَطِيعُواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَلاَ تَنَازَعُواْ فَتَفْشَلُواْ وَتَذْهَبَ رِيحُكُمْ وَاصْبِرُواْ إِنَّ اللّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ؛[ الانفال/46] و خدا و پيامبرش را فرمان بريد و با يكديگر ستيزه و كشمكش مكنيد كه سست و بددل شويد و نيرو و دولتتان برود، و شكيبايى كنيد، كه خدا با شكيبايان است».
2-هدف دشمن بر هم زدن اتحاد و یکپارچگی
حضرت امام خمینی(ره) در یکی دیگر از سخنرانی های ارزشمند خود می فرمایند: «اتفاق کلمه داشته باشید، که اگر این پایگاه[دشمن] اتفاق کلمه را از شما گرفتند، بدانید که شکست می خورید. رفقا همه تشریک مساعی کنید در این امور؛ در این نهضت متحد بشوید. اگر در این نهضت شکست بخورید تا آخر شکست خورده اید. همه با هم باشید همه با هم تشریک مساعی بکنید تا این که پیروزی بر ایمان حاصل بشود:.[3] هر کس که اسلام را می خواهد، هر کسی که این ملت را می خواهد که مقتدر بشود، موظفند که با هم باشند. توصیه به اتحاد و همبستگی موضوع بسیار مهمی است که در منابع و متون اسلامی به کرات مورد توجه و تأکید قرار داشته است. خداوند متعال با توجه به کارکرد و تاثیر بسیار مهمی که اتحاد و همبستگی در رسیدن به پیروزی و موفقیت ایفا می کند ارزش و جایگاه فوق العاده برای اتحاد بین مسلمین بیان می فرماید؛«وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا[آل عمران/103]و همگى به ریسمان خدا [قرآن و اسلام، و هر گونه وسیله وحدت]، چنگ زنید، و پراكنده نشوید» .
ریشه اختلاف و درگیری
بسیاری از اختلاف ها و درگیری ها ریشه در رذایل اخلاقی دارد. امام علی علیه السلام به زیبایی تأثیر رذایل اخلاقی را در به وجود آمدن اختلاف و درگیری بیان می فرماید : «إِنّما أَنتم إِخوان عَلی دین الله ما فَرّق بَینكم إِلّا خُبث السَرائر و سوء الضَمائر؛ [4]شما بر اساس دین خدا با هم برادرید؛ چیزی جز دشمنی درون و بدی نیّت, شما را از هم پراكنده نكرده است».
3-هدف دشمن مأیوس کردن امت اسلامی
امام خمینی(ره) می فرماید: «الان از همه جا دارد آیه یأس می خوانند که خیر، ایران ور شکسته شده، ایران نمی تواند دیگر اداره کند ایران چطور شده است. این حرف هایی که خوب دشمن دارند می زنند، شما آقایان باید جبران کنید. این تبلیغاتی را آنها البته در سطح دنیا دارند تبلیغ می کنند و ما دستمان از آن تبلیغات وسیع کوتاه است. اسباب آن تبلیغات وسیع را نداریم، لکن حتی الامکان باید تبلیغ کنیم و در نمازهای جمعه در جماعات در اینها مردم را مطمئن کنیم به این که جمهوری اسلام خیر است برای شما».[5] الان دستهایی، قلمهایی، زبانهایی در کار است که ملت ما را مأیوس کند اشکالاتی می تراشند و نقل می کنند و می نویسند و می گویند؛ همه اش برای این است که روح یأس و نا امیدی را در ملت ایجاد نمایند، اگر روح یأس در جامعه ای پیدا شود آن جامعه سست می شود و اگر سست شود نمی تواند به پیروزی برسد.[6] امام على (عليه السلام) در مناجات شعبانيه می فرمودند: «إلهي لم اُسَلِّطْ على حُسنِ ظَنِّي قُنوطَ الإياسِ ، و لا انقَطَعَ رَجائي مِن جَميلِ كَرَمِكَ؛[7] الهى! نوميدى و يأس را بر گمان نيكم [به تو ]چيره نمى گردانم و اميدم را از بزرگوارى و بخشش زيباى تو، نمى بُرم».
پیام و نکات کلیدی
1-تبلیغات دشمن در پی مأیوس کردن مردم از نظام جمهوری اسلامی است.
2-تبلیغات نظام می بایست در جهت بی اثر کردن تبلیغات دشمن باشد.
3-دشمن با تبلیغات مسموم در صدد است تا مشارکت مردم در مسائل جامعه کم رنگ شود.
4-دشمن درصدد ایجاد اختلاف و به هم زدن وحدت و اجتماع ملی است، همه باید اب هم باشند و از اختلاف جلوگیری کنند، اختلاف سبب شکست اسلام ورخت بر بستن سعادت از کشور خواهد شد.
پی نوشت ها:
[1]. ر.ک: صحیفه امام (ره): ج11، ص118.
[2]. همان: ج11، ص 119.
[3].همان: ج6، ص119.
[4]. شریف الرضى، محمد بن حسین، نهج البلاغة (للصبحی صالح)، 1جلد، هجرت - قم، چاپ: اول، 1414 ق. ص168 خطبه 113.
[5]. ر.ک: صحیفه امام (ره): ج6، ص242و 243.
[6]. همان: ج10، ص451و452.
[7]. إقبال الأعمال: ج2، ص 687.