پايگاه اطلاع رساني معاونت فرهنگي تربيتي مركز آموزش هاي غيرحضوري

ز حدیث ابوحماد رازی از حضرت هادی علیه السّلام معلوم میشود که عبدالعظیم در این شهر مصدر امور شرعی بوده و از امام علیه السّلام هم اجازه داشته است

حضرت عبدالعظیم حسنی از بزرگان ، راویان و دانشمندان بود و در زهد و تقوی مقام والایی داشت ، برخی از اصحاب بزرگ امام ششم و هفتم و هشتم علیهم السّلام او را درک کرده بودند و خود از شاگردان و راویان نام آور امام جواد و امام هادی علیهم السّلام محسوب می شدند

گلچینی از سخنان رهبر معظم انقلاب(مدظله العالی) پیرامون زندگی پربرکت حضرت عبدالعظیم حسنی(علیه السلام)

عبدالعظیم بن عبداللّه بن علی بن حسن بن زید بن حسن بن علی بن ابی طالب علیهم السلام» مشهور به حضرت عبدالعظیم یا شاه عبدالعظیم، از محدثان بزرگ ابتدای قرن سوم هجری است. برای وی دو کتاب «خطب امیرالمؤمنین علیه السلام» و «الیوم و اللیلة» را بر شمرده اند.

سیّد جلیل القدر، حضرت عبدالعظیم حسنی فرزند عبدالله بن علی، از نوادگان امام حسن مجتبی علیه اسلام، در چهارم ربیع الثانی سال­ 173 هجری در شهر مدینه چشم به جهان گشود. ایشان در میان فرزندان ائمه­ هدی علیهم اسلام از مقام و منزلت والایی برخوردار است که غالب دانشمندان و نوابغ عالم اسلام، هر کدام به نوبه­ خود، با عباراتی بدیع و بیاناتی لطیف، او را ستایش کرده‌­اند1.

حضرت عبدالعظیم حسنی، در چهارم ربیع الثانی سال 173هجری در شهر مدینه چشم به جهان گشود. ایشان فرزند عبداللّه بن علی، از نوادگان امام حسن مجتبی (علیه السلام) بود که نسبتش با چهار واسطه به آن حضرت می رسید.